„Żyjemy w państwie prawa” to stwierdzenie, które roznosi się dumnie oraz bezpiecznie. Miło jest nam mieć poczucie, iż mimo że od tej jednej strony jesteśmy w stanie zasnąć bezpiecznie i nie musimy sobie zaprzątać głowy czymś co nie należy do naszych obowiązków. W uroczym pomyśle demokracji wygląda to po prostu, tak że dobierająć swoich przedstawicieli, zatrudniamy ich by zapewnili prawo i porządek, a w zamian za to dostają swoje pensje w naszych podatkach. Niestety w dzisiejszych czasach się to mocno zmieniło, a sam polityk zamiast jako pracownika jest bardziej traktowany niczym sam król, u którego trzeba wybłagać by ten spełnił choć część swoich przydzielonych zadań, które ma do zrobienia. Lecz mało komu to na co dzień przychodzi do głowy, a same nieobeznanie się szarych ludzi z polityką jest coraz częściej wygodniejszą opcją dla władzy. Manipulacja oraz sterowność lecą wtedy do maksymalnych stawek. Wtedy łatwiej też wciskać ludziom co jest prawem, a co jeszcze można uznać za jego „interpretację”, a ostatecznie okazuje się że prawo przeradza się w nic innego niż elastyczną broń polityczną, która jest używana wyłącznie w celu oślepienia szarych mas, a samo w sobie jako prawo istnieje tylko na papierze.
